दोषै मात्र खोज्यौ र त खोटै भेट्यौ तिमीले 

जीवनको कथा लेख्दा लेख्दै मेट्यौ तिमीले 

माझधारमा डुब्दै थिए म किनारा नपाई 

निसास्सिएकै बेला घाँटी अचेट्यौ तिमीले 

मनोरन्जन भएकोछु म तिम्रो वस्तिको 

रमिता देखाउनु थियो मुटु रेट्यौ तिमीले 

तिमी सँगै हाँस्न मनथ्यो ,मनथ्यो रुन पनि 

बेजान मुर्ती सरि छु आत्मा लखेट्यौ तिमीले