सोचेको थिइन परदेशमा म पनि भासिन्छु
स्वाभिमानै बन्धकीमा राखी यसरी मासिन्छु
सपनाका शहरमा रहरहरु नि बाँझो भए
के थाहा खडेरी पर्छ भाग्यमा र म नासिन्छु
यो जिन्दगी पनि कति घिसार्नु कहाँ घिसार्नु
अघि बढदैनन पाइला लिसो छ कि टाँसीन्छु
बिर्सियो भन्छन माटो ताना मार्छन् आफ्नै मान्छे
पर्दा देश बोक्छु तर बिदेसीको हारमा गाँसीन्छु
सगोलमा छु भूगोलको रेखाले मनलाई छेक्दैन
भावनाको सिमा मिच्यो भन्दै किन फेरि तासिन्छु
दोषै मात्र खोज्यौ र त खोटै भेट्यौ तिमीले
जीवनको कथा लेख्दा लेख्दै मेट्यौ तिमीले
माझधारमा डुब्दै थिए म किनारा नपाई
निसास्सिएकै बेला घाँटी अचेट्यौ तिमीले
मनोरन्जन भएकोछु म तिम्रो वस्तिको
रमिता देखाउनु थियो मुटु रेट्यौ तिमीले
तिमी सँगै हाँस्न मनथ्यो ,मनथ्यो रुन पनि
बेजान मुर्ती सरि छु आत्मा लखेट्यौ तिमीले
तिमी हुनुको अर्थ
एउटा मिठो आभास
मुलायम अनुभुती
निर्दोष सद्भाव
मन भरी साचेर म
आज म भएकोछु
नत्र
मुटुको तार चुडिए झै
निर्जिव अस्तिव बनेको
केही थान मेरो रहरहरु
तिम्रो स्नेह र मायाको
उर्जामा यसरी हुर्कने थिएनन्
जीवनका अल्पत्र लय भित्र
बेसुर यात्रामा अल्मल्लिएको
कर्कश गति भित्र
तिम्रो आगमनले
सरगमका सुरिला आयमहरु
यसरी थपिने थिएनन
यो उराठ र उजाड
भोगाइको जोड घटाऊको
साक्षी तिमी
शायद मेरा हर स्पदनको
स्वाद बेस्वाद तिमीलाई थाह छ
त्यस्तै
मेरो मनले स्पर्श गरेका
तिम्रा दुखेशाका हर भूगोल
सुम्सुमाउदाका अनुभुतीहरु
शायद त्यसरी नै मलाई थाह छ
यसैले
मन बिनाको मुटु
श्वास बिनाको जीवन
घाम बिनाको संसार
र तिमी बिनाको म
हुनु र नहुनुको कुनै अर्थ हुँदैन
र म श्वास चले सम्म
तिमी हुनुको अर्थ खोजीरहन्छु
तिमी जस्तै मैले पनि आसुँ बेच्न मान्या भए
टुक्रा पारी हजार तिर मुटु छर्न जान्या भए
दु:खी दु:खी किन बाँच्न पर्थ्यो लाश जिन्दगी
डुब्न लाग्दा माँझधारमा यो हात तान्या भए
ढुकढुकी सुन्छु भन्ने थिएनौ शायद तिमी
बिना मुटु धडकन हुन्न भन्ने ठान्या भए
जता चल्छ मिठो बास्ना उतै गयौ छाडी किन
मखमलि माया दिन्थे कोमल यो मन छान्या भए
पर्दा पछाडिको मान्छे
नाफा नोक्सानको हिसावमा तल्लिन
भद्र ब्यापारी
ब्यापार गर्छ केही थान
बेतुकका शब्दहरु
अनुकुल र प्रतिकुलको
अंक गणित
खोइ कुन हो सुत्रको
समायोजनमा
मिलान गर्छ
अनौठो समिकरणको
हिसाबहरु
अचेलको बजार न हो
बेचिन्छन बिचरा शब्दहरु
बिज्ञापनमा जलप लेपन गरेर
दरिद्र मनसिकता
भोको रहर
नागो आदर्श
सब बेचिन्छन सालीन लयमा
बस बेच्न जान्न पर्दो रहेछ
र उ जान्दछ
साहित्य भनेर शब्दहरु बेच्न
उ जान्दछ शब्दको ब्यापार बढाउन
उ जान्दछ अनुकुलका ब्यापारी खटाउन
र त
अचेल
मिठा शब्दहरु
कतै नेपथ्यमा बसी
तेही बेतुक शब्दको
अभिनयलाई
युगको आवाज
भन्दै
चुपचाप बसिरहेछन
र पर्दा पछाडिको मान्छे
निर्बाध शब्द बेची रहेछ
अरु त गज्जब छ
बान्की परेका खदिला
चोटिला हुन पर्ने हो कविता
माधुर्यता र सुकोमल भएर बहनु पर्ने हो
बिम्बले नै कविता बोल्नु पर्ने हो
कुन्ठा र आक्रोश मात्र अलि बढि भाको हो
नत्र साथी
अरु त गज्जब छ
केही लय बिचलन भएका हुन
बर्ण बिन्यास अलि अल्मल्लिए छ्न
च्याठिए पनि अकमक्किए पनि
श्रुती मादुर्यताको कमी मात्र भको हो
अरु त गज्जब छ
भाव बिनाको भावना जस्तो
चेत बिनाको चेतना जस्तो
बिना साधनाको कल्पशिल्प
अलि ठाडो र रुखो मात्र भको हो
अरु त गज्जब छ
हो साथी
नारा रिस गाली गलौज
कामुकता अश्लीलता
स्तुतीगान चाकरी
अचेल यिनै त कविता हुन
तिमीले पनि यसैलाई अनुसरण गरेछौ
अरु त गज्जब छ
आफ्नो मौलिकता
आफ्नै कला र सस्कृति
अनुपम अदभुत प्रकृति
झरनाको धून पंक्षिको संगीत
मानवताको सुबाश
ममताको मिठास
यस्तै कुराको कमी मात्र हो
अरु त गज्जब छ
बिचारमा नबिनता
प्रस्तुतिमा सालीनता
प्रेममा ममता
माटोमा सुगन्धत्ता
मनवतामा भद्रता
तिम्रो कवितामा यस्तै कुराको कमी मात्र हो
नत्र
अरु त गज्जब छ
मुलायम श्पर्शले
मनको कुना काप्चा न छोको मात्र हो
कविताको अत्माले आङ सिरिङ्ग न परेको मात्र हो
नत्र
अरु त गज्जब छ
