खसखस लाग्छ आजभोलि कुरा काट्यौ कि
अर्कै राजा मनमा पाली मलाई ढाट्यौ कि
श्रीखन्ड र खुर्पा बिड उस्तै देख्छौ तिमी
भ्रममा पारी चिनी भनी नून चट्यौ कि
विश्वास जोडछु भन्यौ शन्का लाग्छ अचेल
मनभरी कतै घातको दाम्लो बाट्यौ कि
कुरा छल्न सिपालु छौ डर लाग्छ अझै
जुठो माया चोखो भनी भाषाण छाट्यौ कि
अङालोमा बेरिदा नि हराएझै लाग्छ किन
अन्तै खाता खोली कतै माया साट्यौ कि
Sunday, May 25, 2008
Saturday, May 17, 2008
खप्परै अभागी रछ भयो पिरै पिर
तडपाएर राख्नु भन्दा बरु मुटु चिर
आङ कनाई छारो उडायौ गाउ चारी
दुनियाँले कुरा काटे झुक्यो अब शिर
मायामा सन्का कहाँबाट पसायौ तिम्ले
साउन भदौ बगेर जिबन भो भिर
मनै भ्रान्ती भाको'छ शान्ती कहा पाउनु
तिमी सित भेटे देखी छैन मन थिर
फुल्छ्यौ भन्ने लाग्याथ्यो,मन खोल्दिए
तिमी दुखयौ सधैं भरी यही मुटु निर
तडपाएर राख्नु भन्दा बरु मुटु चिर
आङ कनाई छारो उडायौ गाउ चारी
दुनियाँले कुरा काटे झुक्यो अब शिर
मायामा सन्का कहाँबाट पसायौ तिम्ले
साउन भदौ बगेर जिबन भो भिर
मनै भ्रान्ती भाको'छ शान्ती कहा पाउनु
तिमी सित भेटे देखी छैन मन थिर
फुल्छ्यौ भन्ने लाग्याथ्यो,मन खोल्दिए
तिमी दुखयौ सधैं भरी यही मुटु निर
Sunday, May 11, 2008
ओरालो लागे पछी तिमीले पनि हेप्न थाल्यौ
परचक्री भएछु दिलको सिमा चेप्न थाल्यौ
मन्द पदचाप पनि सहजै चिनी मुस्काउदै
हत्तपत्त खोल्थेउ मन्को ढोका ढेप्न थाल्यौ
अङगालोमा शितल मधुबन पाए भन्नेले
मेरो छाती चर्काएर कस्को मुटु लेप्न थाल्यौ
जवानीका नशामा आबेग बगेपछी के लाग्छ
श्रीखन्ड पन्छाई उत्तिसको भारी खेप्न थाल्यौ
म्रिगत्रिश्नाको तुवालोले छाडेछी होश खुलेछ
अत्मा ग्ल्यानीको बोझले थिचेर झेप्न थाल्यौ
परचक्री भएछु दिलको सिमा चेप्न थाल्यौ
मन्द पदचाप पनि सहजै चिनी मुस्काउदै
हत्तपत्त खोल्थेउ मन्को ढोका ढेप्न थाल्यौ
अङगालोमा शितल मधुबन पाए भन्नेले
मेरो छाती चर्काएर कस्को मुटु लेप्न थाल्यौ
जवानीका नशामा आबेग बगेपछी के लाग्छ
श्रीखन्ड पन्छाई उत्तिसको भारी खेप्न थाल्यौ
म्रिगत्रिश्नाको तुवालोले छाडेछी होश खुलेछ
अत्मा ग्ल्यानीको बोझले थिचेर झेप्न थाल्यौ
Sunday, May 4, 2008
कोपेर मुटु लडायौ किन माया यो ढलेछ
खोपेर दिल्मा बनाको चिनो कसरी बलेछ
दुई दिन्को सुख दैबले खोसी लगेछ कही
छोपेर खुशी तडपाई त्यही भाग्यले छलेछ
तिर्खाको मन्मा उर्लेका प्यास निभाउन भनी
चोपेर खूनले लेखे थि पत्र नहेर्दै जलेछ
आफ्नो बिरानो भएछन बैरिको भिडमा खै
रोपेर फुल भएछ भुल कडा त्यही फलेछ
निरह थिए बिरह थियो साहरा थिएन
घोपेर छुरा पारी चिरा कुन हासो चलेछ
खोपेर दिल्मा बनाको चिनो कसरी बलेछ
दुई दिन्को सुख दैबले खोसी लगेछ कही
छोपेर खुशी तडपाई त्यही भाग्यले छलेछ
तिर्खाको मन्मा उर्लेका प्यास निभाउन भनी
चोपेर खूनले लेखे थि पत्र नहेर्दै जलेछ
आफ्नो बिरानो भएछन बैरिको भिडमा खै
रोपेर फुल भएछ भुल कडा त्यही फलेछ
निरह थिए बिरह थियो साहरा थिएन
घोपेर छुरा पारी चिरा कुन हासो चलेछ
Subscribe to:
Posts (Atom)