फलोस फुलोस भए जति मन्का रहरहरु
मजबुत बनुन सधैं बिचारका घरहरु

उमंग बोकि झुल्कियोस बिहानी हर पल
पोखियोस मुस्कानको लाली सदा निश्छल

शुभ होस शुभ सोच शुभ खोज शुभ लाभ
कामना गरे मैले बढोस् तिम्रो सधैं प्रभाब

खुशी बोकुन ओठले शान्ती बोकुन मनले
जिन्दगी सुकोमल होस खुलोस आफ्नै पनले

भोलि सधैं झल्मलियोस यही नै छ चाहना
शुभ होस् हरपल जन्मदिनको शुभ कामना

नामुद बैधे भए रे घाउमा छुरा घोप्नेहरु
साधु भएछन तिनै बुद्धको आँखा छोप्नेहरु

छानामा आगो फुकेर कस्तो उज्यालो मिल्छ कुन्नी
बिबेकी बने रे सुन्छु घरको जग कोप्नेहरु

आशै आशमा श्वास जान्छ कि भोग र रोग सँगै
भेटिन्छ को र भोको पेटमा अन्न रोप्नेहरु

छोपेर कहाँ छोपिन्छ संस्कार सुट र टाइमा
सभ्य भए त साच्चै चियामा केरा चोप्नेहरु


सपनाका महलमा झुटका बुट्टा खोप्नेहरु

कस्ले दु:खायो कुन्नी आज सिङो देशै रोको छ
छायो दुर्गतिको कालो सुन्छु औशिले छोको छ

धेरै महात्मा छन रे ,गेरु बस्त्रको अस्त्र बोक्ने
दर्शन बाँडनु परै, दिक्षा थाप्ने भाडै डोको छ

स्वाभिमान धितो राखी बेचेको पसिना रुन्छ
आखिर आफ्नै माटो कती पसिनाको भोको छ

बारुद भित्र शान्ती रोपिन्छ भन्छन यहाँ त
बिधी नि कस्तो पूजाको बुद्ध रगतले धोको छ

शान्त सुन्दर धरा दुर्घन्धमा छ कठैबरा!
फाल्नु पर्ने त प्रदुषित बिचारको पोको छ

एक चिम्टी सिन्दुर के छरेयौ दासी भन्छ्यौ
धित मर्यो शायद तेसैले त बासी भन्छ्यौ

शंका भए मनमा लंका रोकिन्न कसै गरि
अझै छ्यौ मुटु भरी फेरि माया मासी भन्छ्यौ

दुख्दा पल पल म,हाँस्छ्यौ तिमी हर पल
हद तिमी नाघ्छ्यौ मैले माया नासी भन्छ्यौ

बुहार्तन कस्तो यो खोटो तिमी खोट मेरो रे
छल छाम थिएन अरु सँग हाँसी भन्छ्यौ

पशु हुँ कि कैदी म,परिभाषा तिम्रो के जानु ?
बोल्यो कि कोही सित अन्तै नाता गाँसी भन्छ्यौ