पक्कै पनि छैन होला तिम्रो, मेरो जस्तो जीबन
महँगो बाँच्या छ्यौरे तिमी,मेरो पोत सस्तो जीबन

एकै चोटि थाल्या यात्रा बाटो फरक पर्‍यो क्यारे
तिम्रो चाँही चडदो रैछ मेरो चाँही खस्तो जीबन

कती सोचे यसो गर्छु उसो गर्छु के के गर्छु
सोच्दा सोच्दै एक पछि अर्को गर्दै फस्तो जीबन

तिम्रो आधार
पहेलिएर बढन नसकेको डस्तो जीबन

टुहुरो जस्तो लाग्छ अचेल मेची काली पनि
चुपचाप सहन्छ बिचरो !आर्काको गाली पनि

रोपार तेस्तै बोक्से तेस्तै हाहाकार छ पानीको
कुन्ताको बर्षा सक्दैन थेग्न चिरा पर्‍या छ आली पनि

न पढन सकिन्छ चेहरा ,न गन्ध छ बोलिमा
नचिने पछी आफ्नै लाग्छ फटाहा जाली पनि

आँफै बक्सी आँफै धामी डम्फुको ताल नि आफ्नै
चर्को लाग्छ चटकिको खेलमा बज्ने ताली पनि

के को सोच अपसोच के को मुर्खहरुलाई
सम्म नै हुने भो नहिडे'छि उकाली ओराली पनि

तिम्रो यादमा बग्ने आँसु नि प्यारो लाग्छ निष्ठुरी
दुखे पनि मुटुमै छ्यौ झिक्न गार्हो लाग्छ निष्ठुरी

मुटु मेरो धडकन तिम्रो यसरी नै चलोस भन्थ्यौ
तिमीले साटेका बाचा सबै छारो लाग्छ निष्ठुरी

के दिन राती चर्किन्छ छाती देख्छ र कस्ले घाऊ
तिमी बिनाको जिन्दगी नै अध्यारो लाग्छ निष्ठुरी

तिम्रो मायामा धार थियो कि टुक्रा टुक्रा भयो मन
त्यसैले माया हाँसी हाँसी चिर्ने आरो लाग्छ निष्ठुरी