राजनीतिको खेलमा दुई दुना चार हुन्न क्यारे
जनता सधैं घटाऊमा नेता बेस्त गुन्न क्यारे

भोग रोगमा कोलाहाल रुवाबासी देश भरी
कानमा ठेडी जाकिएछ कि छाडे सुन्न क्यारे

गन्हाउदा गन्हाउदै पनि कस्तो बिबशता हो यो
नाक थुनेरै भए नि छाडेनौ फोहोरै चुन्न क्यारे

एक मुठी बिपना दिए हुन्थ्यो भोग मेटन
थेग्नै हम्मे भो होड छ फेरि सपनै बुन्न क्यारे

कुपोषनले सुकेको शरीरमा रगत के होला
जातै उडुसको जती चुसे नि हुन्न टुन्न क्यारे

तिम्रै नजर त हुन घरि घरी मलाई छेक्छन
छुनै हुन्न नखरै ठुलो भन्छ्यौ अरुले देख्छन

फुक्दैन डोरो मायाको मनले मनलाई बेरे'सी
दिल्को पढने गर नानु लेख्नेले त के के लेख्छन

माया बङ्याउनेले हल्ला छरे के लछार्लन र खै
बाँङगो मन हिडनेहरु नै त यहाँ बाँङगो टेक्छन

मौका छोपी बाटो कुर्लान तिम्रो रुप खेल्न कती
जे पल्टिए पनि जुहारेलाई के पासा त फेक्छन

आँट कस दुख सुख साथ हिड्छु हरपल म
लुलो भए भरोसा जिन्दगीको भार के थेग्छन