नयाँ बर्ष,तिमिले एउटा आयम थाल्नु पर्‍यो
चेतनाको दियालो निभाए तिमीले बाल्नु पर्‍यो

धुजा धुजा भै मक्की सक्या छ इज्जत आबरु नि
सके देखि आउनु देश यो मिलेर टाल्नु पर्‍यो

भोका छन यहाँका उपिया उडुस जती डसे नि
खोजि खोजी लेराउ अचुक ओखती हाल्नु पर्‍यो

खै कसरी कुहियो टाउका ति आलु कुहिए झै
गनाउन थालेछ गिदीको फोहोर फाल्नु पर्‍यो

माटो दुखे सुखी को चुहिए छाना ओतिन्छ को
हातेमालो गरेर एउटा कदम चाल्नु पर्‍यो

दुनियाको त कामै, कुरा काटने काटन देउ
जुनी जुनी साथ दिन्छु म मुटु साटन देउ

मायाको धागो विश्वाशले बाँधछु म
नफुक्ने गरी हाम्रो साईनो बाटन देउ

अलिकती तिमी गल्ती गरे झै गर्नु बरु
माया मिसाएरै सही, हलुका झाटन देउ

बगेर जाला आशाका किरण अधरबाट
थुन्न हुन्न धेरै मनको बाँध फाटन देउ

सबै तिर लुटिए पछि,आँखाबाट पोखिए म
दुई कदम संगै के हिंडेथे, बेसरी ठोकिए म

फुलै बिझ्न थाले पछि काडा बिचरो भयो
दु:खाइमा होस कहाँ, नसोध किन झोकिए म

जिन्दगी तिमी साथ हिडोस यही चाह थियो
तिमी बेग मारी कता पुग्यौ,बिचमै रोकिए म

कहिले रत्न भए कहिले पथ्थर यस्तै भयो
अनुरागमा दाग लाग्यो कौडिमा तोकिए म

मोल मोलाई धेरै भो तिमीले छाडे देखि
लाग्छ समान सरि लीलाममा जोखिए म