छारो उडन थाल्यो अरे आङ कनायौ कि
नाक थुन्न पर्ने भो रे तिमी गनायौ कि

न बनायौ न सघायौ ओतिनु त पर्छ
भत्काएर आफ्नै घर जात जनायौ कि

च्याखे थापी मनहरु कुन पन जित्यौ
खुशी भनी कतै फेरि शोक मनायौ कि

बलिरछ शान मान खरानी नहोस्
निभाउछु भन्दै फेरि तेल खनायौ कि

आत्मा साक्षी राखी हेर एक चोटि तिमी
तिखारेर कलममा धार बनायौ कि

अब देखिका भोली तिमीलाई ,आज आफ्नो हुन देउ
एक्लो भएर बाँच्नु छ अब त ,एक चोटी छुन देउ

पराया गन्ध फैलेला कि कतै ,फेरिएला बोली तिम्रो
राखी छातीमा आजै शिर मेरो ,एक चोटी रुन देउ

पुछनु निको पुरानो याद ति ,धेरै छन आँसु यहाँ
मायामा दाग नलागोस फेरि ,आलो छदै धुन देउ

पागल ठान या निरह भन मेटिदै छु सुस्त सुस्त
थुनेर राख्छु नाता मुटु भित्रै ,आज बह फुन देउ

बेसुर छन ताल जिबनको ,तिम्रो अन्तिम श्पर्समा
उधारो हांस्न सक्छ कि यो मन ,एक ताल बुन देउ