मुटुमै खिच्यौ त्यो सिमारेखा,मनकै भो हदबन्दी
कटौती गरी के लेख्यो भाबिले भाग्यमै भो मन्दी

बिधी नपुग्या कि अधुरो भाको थियो प्रेमको पूजा
किन दियौ साँढे सातको दशा खनखनी गन्दी

थमौतिको दौड धूप बेकार भएर लड्यो अब
खारीज भयो मेरो दरखास्त थिएन दरबन्दी

खाता चुक्ता नगरि अर्को जुनिलाई उधारो भन्यौ
पराइको हासो सँग मुटु रेट्दी गर्यौ कुन सन्दी

लथालिङ भई छरिएको मन संगाल्न पनि त
भरोसाको घर भात्कियो आधारको जग खन्दी