तिमीले साट्या मुटु पनि भित्र भित्रै चर्किएको छ
नपत्याए हेर आँखा यि साउन भदौ दर्किएको छ

दुई कदम संगै थियौ बदलियो झै भो जिन्दगी
छदम रैछ ति कदम आज भोली तर्किएको छ

अबोध लाग्थ्यो मन्द मुस्कान ति म माथि छरिएका
बिझेर तिनै पलहरु जिन्दगी यो सर्किएको छ

अब त घाम कहाँ जुन कहाँ सारा तारा टुटे मेरा
छट्पटी छ छाती भरी लाग्छ घाऊ फर्किएको छ

तिमी बिनाको अधुरो यो जिबन मधुरो हुँदै छ
बाँच्नैको लागि बाँचेको यो मन पनि मर्किएको छ