जे गरे नि गर,तिमीलाई खुलेआम छुटछ
मैले त गर्नै हुन्न गरे लाखौं सबाल उठछ

बिम्ब प्रतिबिम्ब देख्न सकिएन जिबनको
नत्र किन टुक्रा टुक्रा भई शिशा झै फुटछ

घात प्रतिघात खेल्न सकिएन तिमी जस्तै
तिनै घात आज धाबा बोल्न एक भै जुटछ

उदासी बैचनी अभिन्न अंग भा'छ अचेल
बांच्नै पर्दो रैछ जति जिन्दगीले चुटछ चुटछ