तिमी बिना मेरो जिबन खरी झरेको मादल भा'छ
बर्सिन्छ यो घरी घरी साउनको बादल भा'छ

न होश छ आजभोलि न बोल्छु ठेगानाकै बोली
कता पुग्छु किन पुग्छु मेरो यो मन्नै पागल भा'छ

न छ् कतै आफ्नोपन ,न पाउछु आफ्नो भन्ने मन
खोक्रो भे 'छी के काम यो ज्यानै आफलताफल भा'छ

उधारो खुशी टिक्छ कति ब्याजमा आँसु भए 'सी
चोटै चोटमा हाँसे पनि लाग्छ यो भाग्य घायल भा'छ