सक्छ्यौ भने दिलैबाट झिक टन्टै सकिन्छ
न बाँस न बाँसुरी जिन्दगीमा लन्ठै सकिन्छ

कति बस्नु टडपिएर भित्र भित्रै छडकिएर
पापी मन कता कता उडछ आँफै भडकिएर
हुन्न भन्छ्यौ छुन्न भन्छ्यौ जान्न कतै घुम्न भन्छयौ
ओठमा मन्द मुस्कान बोकी ,बोल्छ्यौ किन मस्किएर

मन्को कुरा मन्मै राखी बोल्छ्यौ फेरी जोखी जोखी
प्यासी आँखा आँफै बोल्छ जती खोज राख्न रोकी
दुनियाँको डरले हो कि लाज शरमले हो कि
पर पर भाग्य जस्तो गर्छ्यौ ओठ टोकी टोकी