कोइली जस्तो बोली तिम्रो रूप हेर्दा परि
बाटो बिराइ आकी हौ की स्वर्ग बाट झरि

मन्द मुस्कान बन्द ओठ हिस्सी छ मुहारमा
तिमी हाँस्दा गुराँस फुल्छ मनको बनै भरी

शिष्ट भाषा सालिन तिमी मुर्दु भाषी पनि
निच्छल छ तिम्रो मन बोल्छ्यौ सुबास छरी

फिका पर्छन जून् तारा तिम्रो आगमनमा
तिमी देख्दा खुल्छ मन झुल्के घाम सरी