धेरै भ्या थियो मुटु तिमी सँग छुटेको
क्षणमै च्यात्यौ चोखो माया आँफै खुटेको
मलाई दुख्दा तिमी दु:खथ्यौ हरपल
हासी हासी हेरेयौ आज मुटु फुटेको
बिराइन,पिराइन,सजाय किन यो
दैबै बैरी कि त नियतिले नै चुटेको
तिम्रो मुस्कानमा घामपानी बिर्सिन्थे
ताझै छ अझै हिउ बर्षा सगै जुटेको
ताला साचो भरोसामा खाचो ठानिएन
किन होला मेरै बाच्ने आधार लुटेको
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment