फुटेको कर्म तग्न नि भाँचियो टुप्पो सियोको
मन्मै हुरी चलेसी निभेछ उज्यालो दियोको
बहेली खेली झुत्तियो घोर्ले बैश लहलह
दाँई गर्नै नपाइ मक्किएछ किलो मियोको
भरिएको बैश छल्किनु दोष हो कि जोश त्यो
आङगको भैंसी नदेखी गर्छ मेरो चियो को
मुटुको सोला कम पार्ने होला भनेर धाँए
गभको दह थापेर मदिरा भनी पियो को
गुरांस बनी फुलेथे, पलाँस भई झरेछु
मन्को दैलो खोलेर भैलो गाउँने थियो को
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment