काउकुती लाग्दो रैछ नछुदा नि तिम्रो त जिउलाई
पग्लिदा के दोष दिनु खै आगो अघी पर्या घिउलाई

ढल्की जाला जवानीको रुपरंग सजाइ दिन्छु आउ
पत्थरै पो भन्छन औठी भित्र नसजिए यिउलाई

हात देउ साथ दिन्छु जिबनका उकाली ओरालीमा
कसै गरी छाडदैन जसरी हिमालले हिउलाई

उजाड छ पतझड जिबन यो बसन्तको रहर भो
हराबरा मन फुल्छ छरे देखि दिलको बिउलाई