जव गर्‍यो तिम्ले नजरको हमला

बज्न थाल्यो दिल्मा सारङि तबला 

धढकन बढ्यो हल्का नशा चढ्यो 

मनै हलचल पार्ने के छ तिम्रो कला 

नसके मन् खोल्न नत सके बोल्न 

अबरुद्द भयो सुक्यो मेरो गला 

चुरिफुरी हो कि जवानीको रंग  

भद्रतामा पनि थियो चन्चलता 

भाग्यमानी हुन्थे म नि तिमी सित 

थप्न पाए देखि पिरतिको तला